W moim świecie

 Jest 3.20 nad ranem. A właściwe w nocy:-) Pachnie już kawa. Tlą się dwie ostatnie woskowe świece w kuchni i w salonie. Nie potrzeba mi innego światła. Jestem wypoczęta i pełna pozytywnej bardzo energii i takich też myśli:-) Serce wypełnia spokój i poczucie, że wszystko będzie dobrze.  Choć wczorajszej nocy sporo mnie kosztowało, by przywołać myśli do porządku. Podpowiadały wszystko co złe, że nie dam sobie rady, że świat stał się niebezpieczny, że nic nie jest nam dane raz na zawsze... I to ostatnie z całą pewnością jest bardzo prawdziwe. Dziś jednak nie odczytuję w tym niczego złego, a jedynie wdzięczność, za wszystko! Za ciepły dom, za pyszny, wyjęty z pieca dopiero co chlebek, którym pachnie moja kuchnia, za to nawet, że wieczorem, gdy jestem bardzo już zmęczona, nakładam na siebie kilka ciepłych warstw, by 30 minut spędzić w chłodzie. Bo widzę, ile szczęścia sprawiam mojej psince:-) Jestem całym sercem wdzięczna za zdrowie, za siłę, za to, że każdego dnia, niestrudzenie, wstaje słońce i rozświetla niebo jasnością! Póki co, świat śpi jeszcze, a ja układam ostatnie punkciki na dzisiejszy dzień:-) Bo tyle dobrego dziś czeka... Na przykład to, że ułożę kilka ostatnich swoich skarbów w miejscu, w którym spędzać będę sporo czasu:-) 

W marcu opuściłam swoją pracownię...  Była dla mnie spełnieniem marzeń. Przyniosła cudowne przeżycia i wiele cennych, niezwykłych relacji... Serce łkało z bólu, jednak każdego dnia, przez calutki miesiąc, wywoziłam moje ukochane starocie swoim malutkim samochodzikiem i układałam jedno na drugim w moim garażu. Jakoś nie porzuciłam ani na moment poczucia, że wszystko dzieje się po coś. Bardzo w to wierzę! I oto moje skarby znów ułożone pięknie i wyeksponowane:-) W miejscu magicznym, na gliwickiej Starówce:-) Bo mam Cudownych Ludzi wokół, bezinteresownych, o wielkim sercu... Znów będę mieć swoje miejsce:-) Ja i moje starociowe perełki:-) Znów każdy, kogo porusza miniony czas, będzie mógł przekroczyć próg mojego świata... Jestem wdzięczna, że to się dzieje! I za to, że mam w sobie wciąż tę nadzieję i wiarę:-) I nigdy nie chcę jej porzucić. Bo cóż może być cenniejszego i piękniejszego ponad to, by każdy dzień wypełniać tym, co się kocha.. By iść za głosem serca:-) Ja znów do tego powracam:-)  Dzielić się zamierzam tym wszystkim, czego doświadczać będę w moim sklepiku/pracowni:-) Z obszerną fotorelacją rzecz jasna! Na dobry początek kilka ujęć:-)

To miejsce na chwilki odpoczynkowe z kawką:-)

Zatem coś znów się dzieje:-) Również w domku... Bo oto pojawił się u mnie kolor:-) w dodatku niespodziewany, bo różowy:-) Brudny i przetarty jednak...

Na zewnątrz niespokojny świat... Pielęgnujmy w sobie wszystko, 

co niesie spokój, dobre emocje i harmonię.

Nie oczekujmy, że przyjdą od innych ludzi. 

Możemy stać się dla siebie najmilszą ostoją:-)

Wówczas też, będziemy mogli dawać tę pozytywną siłę innym...

Omijajmy szerokim łukiem wszystkie złowieszcze prognozy.

One zaburzają wewnętrzną równowagę. Przesłaniają to, co najcenniejsze.Sprawiajmy sobie drobne radości każdego dnia. 

Dbajmy o siebie.

I ponad wszystko pielęgnujmy w sobie miłość do świata i siebie!

Niech ten dzień przyniesie uśmiech i wiele miłych, dobrych chwilek!💗

~ bh ~