Wybieram sercem

Wdzięczność i uważność...

Wciąż uczę się taka być. Wdzięczna i uważna. 

 Za to, czym obdarowuje mnie życie i na to wszystko,

 co przynosi każdy dzień.

Nikogo nie muszę pytać o pozwolenie. Daję sobie to prawo, 

możliwość czerpania nieograniczonego dobra,

które przychodzi do mnie samo:-)

Otwiera przede mną na oścież drzwi do zasobów piękna,

które niosą codziennie dziejące się cuda tuż przed moim nosem.

By je dostrzec, wystarczy szerzej otworzyć oczy i serce.

Otwieram zatem i cała wsłuchuję się i wpatruję w szelest liści poruszonych wiatrem, w dźwięk kropel upragnionego po wielu gorących dniach deszczu, w świergot przemiły dobiegający wczesnym rankiem 

z lasu...

Oba te uczucia poprzedziło danie sobie prawa wyboru

do przeżywania dnia w taki sposób, który płynie z mojego wnętrza,

który odzwierciedla moje potrzeby i niesie wolne, nieobciążone czyimś postrzeganiem, patrzenie na świat.

Tak wiele codziennie podejmujemy wyborów i decyzji.

Ważnych i takich codziennych...

Jednak często towarzyszy nam rutyna, 

spowodowana szybkim rytmem dnia obojętność

albo też uległość innym, tak dla świętego spokoju lub bo wypada.

 A przecież wystarczy przejąć odpowiedzialność za własne wybory:-)

By dzień, od brzasku, calutki, wypełniły myśli, emocje, ludzie, zdarzenia, przeżycia, pożądane i świadomie wybrane.

Owszem, życie pośród tych naszych, chcianych, podsunie czasem takie, których pragnęlibyśmy uniknąć. 

Jednak te, na które mamy wpływ, niech będą w calutkiej rozpiętości nasze:-) A przez to wartościowe i niosące sens.

Kiedy zrozumiałam, jak cenny jest mój czas, 

jak bardzo pragnę przeżywać go w taki jak dyktuje serce sposób,

zmieniło się właściwie wszystko.

Proces ten splata się nieodłącznie z odnalezieniem siebie samej, polubieniem i pokochaniem siebie.

Kiedy odnajdziemy w sobie tę bratnią sobie duszę, 

każda chwilka w swoim towarzystwie będzie bezcenna:-) 

I takich pięknych, dobrych, naszych chwil życzę wszystkim💗 

Ja swoje umilać lubię kwiatami:-)

A ponieważ hortensje wciąż królują w ogrodzie, na bazarku, na giełdzie kwiatów, co rusz z jakimiś powracam:-)

Za każdym razem jeszcze mocniej zachwycam się nimi,

tak cudownie się przebarwiają.

Wspaniale prezentują się również po zasuszeniu:-)

Suchutkie takie w skrzynkach drewnianych ułożyłam.

Te póki co świeże:-)

I jeden z widoków, który chwyta mnie za serce za każdym razem, 

kiedy przejeżdżam rowerem nieopodal niewielkiego gospodarstwa.

A zatem też jedna z moich chwil:-)

Gąski skubiące liście jabłonki:-) 

Mogłabym stać i wpatrywać się w nie bez końca...

Dołączę jeszcze kilka mądrych myśli nie moich, 
bliskich mi bardzo.

~ bh ~