Jakiś cichy gdzieś kąt...

To jeden z tych dni, kiedy... 'w najdalszym kącie siadam i sama z sobą, chcę do ładu dojść...'. Za oknem szaro buro. Na wiosnę trzeba nam jeszcze zaczekać. Kilka miłych przerywników jednak dziś po drodze... Umówione spotkanie z cudownymi dziewczynami w pracowni na przykład:-) Gdyby nie to, pewnie zaszyłabym się w najciemniejszym kącie, by przeczekać ten czas. Kilka też zmian u nas:-) Przede wszystkim, żyrandol przywieziony przez Anię z Toskanii, nareszcie na swoim już, należnym miejscu:-) To niezwykłe, że jeden przedmiot tak bardzo odmienia całe wnętrze. Pięknie z nim:-) Przestawiłam też stół. Jest i miejsce do pracy, w sensie `biurka`. 

I taki oto akcent niecodzienny u nas:-)

A żyrandol delikatnie przetarty w klimacie shabby...

 Nasze a la biureczko:-)

Stanie tutaj, zamiast obecnego, identyczny stoliczek, 

tyle że mniejszy i biały.

Musimy go tylko przywieźć:-)

Zamiast białego natomiast, rozkładany, eklektyczny.

Brązowy:-)

I też musimy go przetransportować ze starego dworca:-)

Tymczasem nastał wieczór...

Piątkowe poranki lubię bardzo:-) 

W zanadrzu mój bazarek, 

zawsze też nadzieja się tli na kilka choć promyczków słońca w nowym, nadchodzącym dniu. I mój ekspres może już szczęśliwie wróci sprawny.

Ależ będę się nim cieszyć, doceniać jak nigdy.

Cudowny odgłos  mielonych ziaren, potem pierwsza po tak długim czasie strużka kawki i woń najpiękniejsza ze wszystkich...

Uzależniłam się jak widać:-)

Z pełną świadomością poddaję się temu miłemu nałogowi:-)

I puszczam oczko do wszystkich sobie podobnych💗

~ bh ~