Mija sobie dzień

Nowy dzień nowego tygodnia, grudniowy... Za oknem drzewa w śnieżnych czapeczkach... Z nieba prószy suchy, lekki śnieżek.  Nastraja świątecznie:-) Przede mną spokojny już tydzień. Mogę pomyśleć znów o swoim domku, zająć się kolejnymi punkcikami i dekorowaniem. Wszystko cierpliwie sobie czekało. Na wielu blogach sporo świątecznie już się dzieje:-) Bywają już nawet udekorowane drzewka świąteczne:-) Na to dla mnie jednak o wiele za wcześnie. A jest póki co wszystko, do czego mogę sobie uciec, ku czemu mogę zawrócić swoje myśli... Moje mebelki, poduszeczki, świece, kwiaty, pejzaż za oknem... Jednym słowem całe otaczające mnie piękno, zawarte w przedmiotach i w naturze. One naprawdę mają wielką moc. Pozwalają trwać, nie zwariować... Kiedy już wszystko wydaje się być przeciwko, dają wytchnienie. Przywracają radość, kiedy nie cieszy już nawet myśl o nowym dniu... I jak to w takich momentach już jest, zajęłam się porządkami, odświeżyłam dekoracje, poprzemieniałam co nieco i już mogę czerpać... Jestem spokojna, miło mi znów na sercu i dobrze... Mam chwilkę, by pobyć w swoim świecie:-)

I jeszcze przywieziony z ostatniej giełdy wieszaczek na ręcznik 

i pojemniczek:-)

A to srebrny medalik ze scenką,

który wypatrzyłam na ostatnich starociach:-)

Mija zatem powolutku dzień.

Grudniowy, z białym pejzażem, zimny...

~ bh ~