Kochana zwyczajność

Minęło kilka dni nowego roku...

Powróciła nieświąteczna codzienność, a zatem taka, 

jaką lubię najmocniej.

Pozostało akcentów świątecznych kilka.

Zerkam ostatnim spojrzeniem na moje świąteczne drzewko. 

Planowałam w przyszłym tygodniu rozebrać je, ale o dziwo, 

jak dotąd nie zrzuciło nawet jednaj igiełki.

Wciąż wygląda świeżutko.

Aura zaś iście zimowa. Nareszcie:-) 

Choć zimno przy tym jak nie wiem co.

Warstw termicznych kilka i dopiero odważyłam się pojechać dziś 

na giełdę staroci. Pierwszą w tym roku:-)

Po ciemku robiłam zakupy. Niezwykłe doświadczenie:-)

Kiedy pojaśniało niebo,

upewniłam się tylko, że wszystko piękne:-)

Po dziewiątej piłam już poranną kawkę, 

wykładając przy tym swoje dzisiejsze skarby.

Czyściutkie już po chwilce,

 układałam je sobie ze śpiewającym sercem:-)

Świece z drewnianej skrzyni

trafiły do uroczego gara:-)

Różyczki zaś nie za długo pozwoliły mi cieszyć się sobą...

 Ścięłam zatem same główki i dołożyłam do mojego 

drewnianego naczynka,

by mógł powstać z nich wianek.

Kiedy znikną już te z jedliny na przykład.

Waza wraz z półmiskiem przez jakiś czas cieszyć będą moje oczy,

w ułożeniu na stoliku przy sofach.

Kubeczek na gorące kakao tudzież herbatkę zieloną

w pełnej gotowości:-)

Zmykam pod gorący prysznic:-)

Wciąż mam na sobie te wszystkie termiczne ciuszki.

A jutro znów powitam dzień pośród starociowych,

kochanych klamotów na bytomskiej giełdzie:-)

~ ♥️ ~

~ bh ~