Już dobrze

 

Dziś zupełnie przypadkiem natknęłam się na swój grudniowy, świąteczny wpis:-) I choć to początek września, poczułam wielką tęsknotę za tym bożonarodzeniowym czasem. I tyle zmieniło się u mnie. Kredens stoi w innym miejscu, stół w kuchni inaczej ułożony, ten kawowy też i kolor inny już. Można naprawdę przenieść się w czasie za sprawną jednego klik:-) A mnie korci by kredens do kuchni przenieść. Bo to jakby nie było kuchenny mebelek raczej:-) Stół mógłby stanąć tak jak wtedy, pod oknem. W miejscu kredensu zaś, w sypialni, moja biedermeierowska, piękna szafa, która czeka wciąż w garażu na moją uwagę. Chyba wszystko wróciło do normy:-) Nosi mnie, mam ochotę na przestawianie i dekorowanie:-) Po takich, jak wczoraj ciepłych słowach, nie mogło być inaczej:-) Jestem na powrót dobrej myśli, patrzę spokojnie przed siebie, idę po swoje marzenia... Nie ustanę Basiu:-)

A póki co, w domku kilka zmian tym sposobem zaistniało:-) Na przekór zaś prognozom, przez cały dzień promienie otulały przyjemnie wnętrza. I mnie:-) Oddycham pełną piersią. Cieszę się tym dzisiejszym, dobrym dniem...

Jedna z tych meblowych przemian.

Szafka chlebowa stanęła w sypialni przy łóżku w prawej jego części, w jej miejsce zaś stanęła szafka/lodówka.

I to co na niej, podobnie jak na stoliku kawowym, jadalnianym, kuchennym..., odmienione, a przez to i miłe dla oka.

Tak lubię te roszady i zamiany.

Ten dreszczyk, impuls, chęć na wszystko od samiutkiego ranka:-) 

Laleczka przedwojenna, maleńka tym razem, z sobotniej giełdy.

Przymyka oczka:-)

Koreczki/uchwyty też z ostatniej giełdy.

Kuferek wypatrzony w piątek.

W miejsce szafki/lodówki trafił stolik z bocznego tarasu.

Deszcz nie podziałał najlepiej. 

Rozszedł się i podniszczył niestety.

I moja cudna deska kuchenna z soboty:-)

Już tak jakoś jest u mnie, że te trudne momenty,

 które przytrafiają się po drodze sprawiają,

że powracam z jeszcze większym zapałem i otwartością.

Na powrót zapatrzona w swoje marzenia:-)

Może po to właśnie są takie chwile zwątpienia...

By następnego dnia, docenić to, co już jest.

By zatęsknić za emocjami, 

które rodzą się z każdym przestąpieniem progu pracowni.

Z każdą wstępującą do nas Osobą:-)

Dziś cieszę się wszystkim co zadziało się do tej pory.

I z niecierpliwością czekam na jutro.

Z wiarą w sercu i myślą, że wszystko będzie dobrze:-)

Spokojnego wieczoru wszystkim:-)

Do jutra💗

~ bh ~