Lubię te chwile

Tak bardzo cieszy mnie widok moich pierwszych w tym roku

kwiatków posadzonych do donic:-)

To zaledwie kilka sztuk na stole tarasowym 

i na jednym parapecie okiennym, 

a ja oczu nie mogę oderwać i cieszę się jak dziecko:-)

Bratki pojawiły się już w Leroy Merlin.

Zimno przenikliwe dziś dotkliwie dało o sobie znać.

Pomimo wielu warstw, przemarzłam na starociach bardzo.

Niezniszczalne emu, które zabrałam ze sobą tak w razie czego, 

uratowały moje stopy:-)

Choć modliłam się, by nie spotkać nikogo znajomego,

bo... do ładnych nie należą:-)

Na kilka par musiałam z bólem serca spojrzeć obiektywnie 

i po prostu je wywalić.

Pozostały te najrzadziej noszone, czyli najbrzydsze:-)

Ale za to baaardzo ciepłe:-)

Zatem jutro, jeśli odważę się pojechać,

zakładam je bez namysłu od razu.

Co tam:-)

A dziś powróciłam z kilkoma półeczkami,

cudną ławką ze schowkiem,

buteleczkami i słojami aptecznymi, 

emaliowanymi kubkami uroczymi z miarką i znów... lalką:-)

Butelkowa zieleń!

Nie mogłam ich nie kupić:-)

To te największe.

Lala, sygnowana:-)

Kubeczki emaliowane z miarką i dziobkiem:-)

Półeczka ścienna i ławka/półka.

Pozostałe buteleczki.

Sporo jeszcze pozostało na stoisku.

Najbardziej lubię te z białego i zielonego szkła.

I z owalnymi etykietami:-)

Tak miło jest powrócić do czyściutkiego, 

pachnącego i wypełnionego słońcem domku:-)

Zanim przestałam się trząść,

upłynęło trochę czasu.

Przy herbatce, w promieniach upragnionych...

Lubię bardzo te powroty ze staroci do puściutkiego domu.

Najpierw mała kawka w ulubionej filiżance,

w międzyczasie wykładam wszystkie skarby...

To chyba najmilszy dla mnie moment:-)

Aaa... I bardzo cieszy mnie wynalazek pod tytułem Instagram:-) Przede wszystkim to, że zdecydowałam, by go założyć. Mogę tam naprędce umieścić to co teraz, w tej chwili mnie zajmuje. Potem zaś szerzej powrócić do tematu tutaj, w moim wpisie:-) 

Już niedługo rozdanie Oscarów. Gala odbędzie się w najbliższą niedzielę, 4 marca, w Hollywood:-) Lubię popatrzeć sobie na te wszystkie cudne kreacje:-) I ciekawa jestem bardzo, czy film, za który mocno trzymam kciuki, zostanie nagrodzony. Oto mój faworyt: klik. 125 malarzy z piętnastu krajów stworzyło film składający się wyłącznie z kadrów powstałych na płótnie, gdzie jedna sekunda filmu to 12 obrazów. Razem 65 tysięcy prac klik! Niewyobrażalny nakład pracy i poświęcenie. Pierwsze i jedyne takie przedsięwzięcie w historii kina. Na dzisiejszy wieczór przygotowałam sobie ten oto film klik. W nim z listów do brata odczytujemy koleje życia malarza. Może posłużyć jako wstęp do filmu "Twój Vincent". Tym mocniej też trzymam kciuki, bo oto znów głos serca i prawdziwa pasja tworzą coś wielkiego, czym zachwyca się świat:-) I jak nie wierzyć w marzenia. A przy tym też można dostrzec, że nie spełniają się same... Trzeba samemu je dla siebie realizować:-) Porusza mnie ścieżka dźwiękowa i cała historia Vincenta van Gogha...

"Ten świat nigdy nie był przeznaczony 

dla kogoś tak pięknego, jak Ty..."

~ bh ~