Małe dzieła sztuki

Ku wielkiej mojej radości, wszelki sprzęt ciężki, który ostatnio konsekwentnie na zmianę raz na jednym, raz na innym placu budowy działa, dziś cudownie zamilkł:-) Jest słonecznie i cicho. Chłonę zatem dzisiejszy dzień wraz z wszystkimi cudownościami, które niesie. Na przykład  nieodpartą chęcią fotografowania tego, co mnie otacza... Wszystko zmierza ku temu, by nazwać to jak należy:-) 

Cichutko, póki co marzę sobie o `profesjonalnym` fotografowaniu, w którym wylewka z kuchennego kranu staje się dziełem sztuki... Już dawno przekonałam się, że wszystko dzieje się po coś. Ostatnie okoliczności sprawiły, iż w moim sercu zakiełkowała owa chęć, może nawet pragnienie, by móc utrwalać najpiękniej jak to możliwe, wszelkie budzące mój podziw przedmioty, obrazy i widoki. A przecież fotografia tak nierozerwalnie i pięknie współgra z wszystkim co kocham - ze starociami, kwiatami i całym otaczającym mnie pięknem. Myśl kiełkuje, a stąd już niedaleko do realizacji... Marzę sobie zatem, rozmyślam i zerkam to tu, to tam, na moje małe dzieła sztuki:-) Na cienie, które rysują promienie słońca...

Na zieleń mięty w starym, emaliowanym pojemniczku...

Na cudowne trio - starą porcelanę, emalię i ocynkowane durszlaki...

W towarzystwie uroczej falbanki, 

wieńczącej górną listwę starej szafeczki.

I wiele, wiele innych cudowności, które miałam to wielkie szczęście odnaleźć wśród wielu szpargałów na starociowych giełdach:-)

                      Uwielbiam to stare lustro.

Musztardniczkę i wykopkowe naczynka oczywiście też:-)

Chętnie powracam tam w myślach i wspomnieniach...

To jedna z torebek, zakupiona w `naszym`, odkrytym niedawno sklepie

za przysłowiowe grosze.

I tak lubię suszone wiązki kwiatów:-)

 To jeden zaledwie skraweczek mojej przestrzeni, 

a tyle daje mi radości, tyle inspiracji...

Każdy element..., dzbanuszek, falbanka, świeczuszka, książka, 

są skarbnicą i źródłem nieporównywalnych z niczym emocji. Zachwytu niepomiernego, któremu poddaję się cała.

A dziś poranną swoją kawkę zaparzyłam sobie w pracowni, 

nie w domu:-)

Dzięki temu, że mamy tam kuchenki gazowe, 

mam możliwość korzystania z kawiarki, 

takiej, z jakiej piłam kawkę w Toskanii.

A ponieważ wciąż tęsknię całym sercem za każdą spędzoną tam chwilą, przywołuję ten czas na różne sposoby:-)

Dobrego dnia wszystkim😊

~ bh ~