W lawendowym nastroju

Od rana dziś nie mogę się nadziwić, jak pięknie wszystko rozkwita i pachnie. Poranek ponury i chmurny przerodził się w cudowny, słoneczny dzień. A ja pochylam się nad każdym kwiatkiem i próbuję choć namiastkę jego piękna przenieść tutaj:-)

Zadziwia mnie, iż niepozorna cebula może dać tak piękne kwiaty...
To rzeczywisty cud, niepojęta magia, która dzieje się ot tak po prostu. Bez ingerencji, podlewania, zasilania i nie wiadomo czego jeszcze. W przyszłym roku powtykam cebulę w wielu innych miejscach:-)

I choć pewnie każdy ogrodnik załamuje ręce, widząc moje kwitnące zioła 
i warzywa, ja jednak nie potrafię oprzeć się i pozwalam, by rozkwitały sobie najbujniej i najwyżej, jak tylko to możliwe:-)

Hortensje na zimę pozostały w skrzyniach, tak bujnie kwitną już. 

Nawet nie przesadziłam ich. Zasiliłam jedynie wiosną granulkami  nawozu do hortensji.

Oliwki kocham od zawsze. Niestety w naszym klimacie nie najlepiej sobie radzą. Szczególnie zimą, kiedy w domu za sucho dla nich i za ciepło. Opadają właściwie calutkie, ale już jest dobrze:-) 

Moje drzewko oliwne  odzyskało już swoje listeczki:-)

Odrobinę zapachu zapragnęłam przenieść dziś do domku, 

a ściślej do sypialni:-)

Ułożyłam i zawiesiłam wszędzie maleńkie, lawendowo-miętowe  bukieciki...

Na wieszaczkach...

W szafach...

W książkach i na nich...

Na półkach i na stoliczkach...

I przy okazji mój nowy, wyprzedażowy zająć z Zara Home:-)

Wieszaczki z Arezzo zdobią już wnętrza:-)

Na łóżku materiał z inicjałem wypatrzony w Arezzo 

na targach staroci:-)

Zapach roztacza się cudowny:-) 

Tli się też moja ulubiona, różana świeczuszka.

Zrobiłam też mały przegląd i porządek w nutach i zachwyciłam się nimi na nowo... 

Ułożyłam je na poniewierającym się ostatnio i niedocenianym eklektycznym stoliczku/umywalce.

Idealnie mieści się pod lustrem:-)

Tak pięknie są wydane.

Rozglądam się zawsze za nimi na starociach:-)

Żałuję, że nie mogę podzielić się tutaj zapachem:-)

Dzień upływa mi zatem pod znakiem lawendy, ale też nieustannego odkurzania i zbierania sierści, 

którą mój pies traci dwa razy do roku.

Sypialnia zamknięta na cztery spusty:-)

Tam czyściutko i pachnąco:-)

A w salonie, pomimo dwukrotnego już dzisiaj odkurzana 

i wyczesywania sierści, tak oto jest...

Nie pozostaje nic innego, jak przetrwać...

A w najgorszym razie, mogę ukryć się w mojej pachnącej sypialni:-)

Dobrego i pachnącego popołudnia wszystkim:-)

~ bh ~