Ach te zmiany

Za szybko mija mi czas. Już przecież wstaję o świcie. Wykradam kilka godzin wczesnym rankiem. Jednak i tak, to co planuję sobie, nie zawsze udaje się zrealizować. Nie wspomnę już o tzw impulsach, porywach chwili, kiedy to wszystko co zaplanowane odchodzi na plan dalszy, bo oto coś woła we mnie, że czas najwyższy na solidne przemeblowanie na przykład:-) Na wielkogabarytową metamorfozę!

Tym oto sposobem sporo zadziało się w ostatnich dniach 

w kuchni i w salonie. 

Choć lubiłam tamtejsze rozmieszczenie mebli (tj szaro-niebieska szafa w kuchni, tuż obok niej przeszklona witryna, w salonie zaś mój ukochany kredens...), to jednak zapragnęłam odmiany. 

Zaufałam temu wewnętrznemu głosowi. I cieszę się tym niezmiernie,

bo tak jak jest teraz, jest o niebo lepiej:-)

Pracy troszkę było...

Na początek opróżnienie szafy...

I kredensu...

Wszystko wylądowało na stole jadalnianym i pod nim:-)

Kredens stanął w kuchni...

Szafa zaś zajęła jego miejsce w salonie.

Pora na witrynkę nastała....

Teraz już tylko ułożyć wszystko wystarczyło pięknie:-)

Przy tym postanowiłam bardzo praktycznie podejść do sprawy.

Żadnych wystawek, jedynie naczynia na co dzień użytkowane w kuchni.

v

Pozostałe półmiski, które nie pomieściły się w kredensie,

 a które wykorzystuję rzadziej,

umieściłam w szafce pod telewizorem.

Wazy, dzbanki, półmiski, sosjery i kabarety umieściłam 

w szafie.

Znalazło się w niej również miejsce na skrzynię, 

w której przechowuję moje stare sztućce na szczególne okazje:-)

Witryna trafiła na górne piętro. 

W niej umieszczę książki i planszówki:-)

Swoją drogą tam wpisała się cudownie.

A kuchnia i salon przybrały nowy, miły dla oka i serca wyraz.

Zmieniłam też białe pokrowce i zasłonki na ich szare odpowiedniki.

No i jest już tak, jak sobie wymyśliłam:-)

Aaa, w miejscu witrynki Mora moja ulubiona stoi.

Tzn jedna z dwóch ulubionych:-)

Musztardowe, lniane poduszki aż się proszą...

Trocinowy mój staruszek jest tego przykładem:-)

I oto pierwsze moje panoramiczne obrazy:-)

Zupełnie jakoś nie wpadłam na to,

by tę możliwość wykorzystać.

No ale lepiej późno niż wcale:-)

I stworzyłam nieplanowanie półokrągły stół:-)

Uczę się...

Naczynka z uszkami, do których mam wielką słabość,

nad lodówką teraz:-)

 

W tle oczywiście akompaniament odpowiedni:-)

W międzyczasie odpoczynkowa kawka...

I tak udało mi się doprowadzić do końca moją wnętrzarską przemianę:-)

 Tak troszkę przedświątecznie już się poczułam,

bo przy tej okazji powymywałam kąty wszystkie

i przetrzebiłam znów co nieco.

No i chłonę sobie ten miły widok:-)

~ bh ~