Moja cisza

Cóż może być milszego i bardziej domowego nad poranek wypełniony zapachem wyjętych z pieca ciasteczek, łączącym się z aromatem dopiero co zaparzonej kawki, we wnętrzu odświeżonym i odmienionym, skąpanym w cieniach wschodzącego słońca...?:-) Przez uchylone zaś delikatnie okno, do nozdrzy dociera świeże, wczesnoporanne powietrze... W tle... cisza. Moja cisza:-) Nowo powstały dom z naprzeciwka przesłania mi je zupełnie. Bardzo mi tego szkoda. Dostrzegam czasem jego odbicie w jednym z okien domu po drugiej stronie ulicy. Czasem, bo zazwyczaj o tej porze zasłonięte są jeszcze rolety. Mam jednak świadomość, że ono jest:-) Choć niewidoczne dla moich oczu... Przypomina się od razu Lisek, który wypowiada do Małego Księcia te kilka, zapadających w serce słów... Choć w ciut innym kontekście przecież. "Dobrze widzi się tylko sercem. Najważniejsze jest niewidoczne dla oczu..." Serce zatem wie, że tuż nad horyzontem, budzi się nowy, piękny dzień:-)

Kawka w jednej z moich 'nowych' filiżanek:-)

Kocham tę porcelanę!

I tę sygnaturę.

Stary Wałbrzych CT:-)

 A dziś mój bazarek.

Marzą mi się szafirki:-)

Pięknego dnia wszystkim życzę:-*

~ bh ~