Chwytam dzień:-)

Mija piąty dzień od powrotu. Rozpakowałam już wszystkie starociowe skarby. Poza swoją niekwestionowaną urodą, taką dobrą energię w sobie mają. Tyle pięknych emocji przywołują:-) I w dodatku, bez wahania ułożyłam je w tych kilku miejscach, jakby czekały na nie. Zazwyczaj przekładam, przemieniam, to tu, to tam, wiele razy. Teraz jednak wiedziałam, gdzie co ma się znaleźć. I jest tak, jakby były tutaj od zawsze:-) Emaliowana waza, które napotykam we włoskich magazynach i u mnie już:-) Na stole jadalnianym.

Na oparciu ławeczki po lewej, moja starociowa sukienka, 

zakupiona w Anghiari w ostatnim dniu pobytu:-)

Uprana, jeszcze tylko uprasować:-)

A może to halka, albo nocna koszulka?:-)

Ja zamierzam nosić ją na co dzień:-)

Poszewki lniane z monogramami w tle

i te nieubrane jeszcze, tak zwyczajnie ułożone 

i przewieszone tu i tam...

Ściereczki i obrusiki, na nich moje włoskie gazetki:-)

A jest ich tyle, bo na całe szczęście można  było zakupić 

i starsze numery, świąteczny na przykład:-)

Emaliowane wiaderko, posiada jeszcze pokrywę.

Póki co odętka w nim:-)

Misa emaliowana i ściereczka z monogramem:-)

Na stole kuchennym. 

Z dzbanem tworzy piękny zestaw toaletowy.

Może miejsce nie to, ja jednak tak właśnie je widzę.

I naczynko z Arezzo.

Pamiętam, że już rok temu zachwyciły mnie.

No i jest:-)

Kominek to odpowiednie dla niego miejsce.

 Bardzo na oku:-)

Dzbanek:-)

Wczoraj do misy emaliowanej dołączyła ceramiczna jeszcze.

Z piękną, włoską sygnaturą i ze swoją własną historią.

Opowiedzianą mi przez właścicielkę.

Oczywiście podawano w niej spaghetti w licznej, włoskiej rodzinie:-)

I kawkę maleńką wypiłam nawet:-)

Powolutku powracam do swojego tu i teraz:-)

 

Ciasteczka maślane są nieodłączną jego częścią:-)

A dziś nie potrzeba mi świec.

Słońce rozświetla każdy kąt:-)

Zapowiada się dobry, piękny dzień🔅

~ bh ~