Inaczej zawsze nad ranem

Odszukać i zatrzymać w sobie optymizm, gdy na zewnątrz coś/wszystko zaburza go, nie daje rosnąć... I spokój, przywołać na przekór temu, co umiejętnie wyszukuje i przywołuje wszystko, co może się nie udać, co sprawi trudność. Spokój dający wiarę, pozwalający patrzeć na jutrzejszy dzień bez przymykania powiek. Bez gdybania, rozmyślania, dopuszczania przy tym czyichś lęków do siebie. Bo każdy je przecież ma. Taki zwyczajny, płynący z tego, co nieznane, niepokój. Jednak tak myślę sobie, że wszystkie cudowne projekty i niezwykłe dzieła tego świata albo przynajmniej ich część, nie powstałyby przenigdy, gdyby ich autorzy nie poczynili kroku poza bezpieczną, znaną przestrzeń. Gdyby nie dali ponieść się swoim pasjom. Gdyby nie zaryzykowali.
Z drugiej też strony, może siła w tym, jak dalece i mocno, miłość do czegoś wypełnia serce i umysł. Być może na pewnym poziomie uniesienia i oddania się czemuś, nie mają już miejsca zawahania. Jest jedynie to, co podpowiada dusza. I choćby cały świat mówił innym głosem i stawał po drugiej stronie, nic nie jest w stanie naruszyć wiary i determinacji, skupienia wyłącznie na płynącej wprost z serca chęci i energii, by tworzyć i urealniać swoje wizje, by iść do przodu. Mnie ogarnął lęk, czy się uda, czy to dobry pomysł... Czy to nie złudzenia, naiwna moja wiara, że marzenia się spełniają... Budzę się w nocy i rozmyślam. I wystarczy dopuścić jedną tylko myśl, by już cała lawina kolejnych nie pozwoliła zasnąć. To moja dzisiejsza noc. I choć nad ranem wszystko przedstawia się zawsze już łagodniej i jaśniej, to po takiej nocy inaczej jest jakoś, realniej... I za oknem nie tak, jak pragnęłabym, by w takim momencie było. Uciekam zatem w moją muzykę, na przemian z wertowaniem stronic czyjejś opowieści, i tylko to. Dziś nawet wnętrza, czekające w dziesiątkach ułożonych wszędzie magazynów nie dają mi ukojenia. A zazwyczaj je przynoszą. To inny stan, przynajmniej na tę chwilę. Cisza też nie jest dobrym dziś towarzyszem. Muzyka. Książka. Może też zasnę na moment... A potem zdjęć kilka zrobię nawet z tym, co starociowego, nowego zdobi już niejeden kącik... Nic nie stoi na przeszkodzie, by dopisać coś i dokleić, później...

~ bh ~