Wdzięczna i radosna

 

Dzień niepodobny do dnia... To już dla mnie oczywista oczywistość:-) Tyle tylko, że `dziś, nawet te trudne momenty, stają się niezwykle cenne. Bo oto moje sprawy, stają się bliskie Komuś, z kim nawet nie było dane mi się spotkać... Od najbliższych oczekuje się wsparcia i to zupełnie zrozumiałe. Przynajmniej tak powinno być. Jednak kiedy ciepłe słowa płyną spoza tego grona, tak zupełnie bezinteresownie, tego nie sposób nie przeżywać i nie doceniać. Cała wdzięczna i wzruszona, tym mocniej i chętniej witam nowy dzień i wszystko co może się w nim przydarzyć:-) Stąd moja przedwczorajsza, szaleńcza radość, kiedy na powrót poczułam znów ten impuls, przyśpieszone bicie serca, by coś poprzemieniać, poprzekładać, podekorować. Żyję takimi momentami:-) A potem jeszcze móc pojechać do pracowni, spotkać się z cudownymi Kobietami i choć stół ustawić inaczej:-) Napić się przy nim pysznej kawki, wsłuchać się w Kogoś... Póki co, mój kuchenny stół (ten w domku), powrócił do ułożenia sprzed kilku miesięcy:-) Pod oknem jakoś z nim swojsko mi, bardziej domowo. Chyba po prostu przypomina mi ten stół z dzieciństwa, ustawiony pod oknem właśnie...
Przy nim zasiadałyśmy z mamą, po moim powrocie ze szkoły i rozmawiałyśmy, smakując czekający zawsze na mnie cieplutki obiad... Tzn ja opowiadałam, z przejęciem:-) Wiedząc i czując, że Ktoś słucha, że jest to dla Kogoś ważne... 

I moja `nowa` deska kuchenna znalazła już zastosowanie,

póki co dekoracyjne:-)

I ściereczek lnianych kilka, 

obszytych bawełnianą koronką powstało:-)

Pomidorków ostatnie zbiory niestety. 

Z deseczką pięknie im:-)

Mięta zarasta zielnik z każdej strony, 

ścinam ją zatem do słoi i dzbanków. 

I ładna i pachnie cudnie...

W emaliowanym, ostatnio zakupionym dzbanku .

Już tęsknię za możliwością wyjścia do ogrodu 

po zioła i kwiaty, kiedy nadjedzie jesień, 

a po niej zima...

Choć przecież wszystko jeszcze kwitnie i rośnie 

w najlepsze. 

Ale tak już chyba jest, że jeśli coś daje nam wielką radość, 

jest ważne, to nawet jeśli trwa, 

boimy się czasu, kiedy się skończy.

Takie zamartwianie się na zapas.

Jestem w tym bardzo dobra:-)

A dziś, dla ukojenia duszy, 

coś co sama otrzymałam w prezencie:-)

Dziękuję Beciu💕

Pięknego popołudnia wszystkim💗

~ bh ~

p.s.

To niezwykłe, otaczają mnie cudowne Anie z wszech stron:-)