Wspomnienie wczorajszego dnia

 

To tylko dwa stare, niepozorne, podręczne lustereczka 

i świeczniki dwa, których sprzedający wyraźnie nie docenili...

Mnie zaś na ich widok serce zabiło mocniej, 

tak jak przy każdej napotkanej perełce:-)

Świeczniki są niezwykłe! 

Zachwycam się nimi, nie zamierzam przecierać ich ani pędzlem dotykać nawet:-) Piękne są takie właśnie. 

Nie białe, naznaczone własną historią, minionym czasem...

Cudnie im z moim musztardowo-tytoniowym lnem:-)

 

Stały już na kuchennym stole i na kawowym...

Kuchnię jednak wolę w tej odsłonie.

Na stole deska kuchenna, owoce, najchętniej widziałabym cisto ze śliwkami jeszcze:-)

Starsza pani, u której zakupiłam dziś owoce i warzywka,

widząc moją radość, że i malinki i śliweczki i pomidorki świeżutkie i smakowite pakuję do koszyczka,

odpowiedziała...

jak dobrze potrafić czerpać z tego co jest...

bo wszystko co dobre szybko się kończy.

I coś w tym może jest.

Tak bardzo wyczekiwałam na nadejście lata, a oto schyłek już mojej ukochanej pory roku niestety.

Tak bardzo mi tego żal...

A lusterka podręczne, to jedna z moich słabości:-)

Sporą ich ilość zgromadziłam już sobie.

Te w drewnianej oprawie lubię najmocniej.

Cieszy mnie bardzo wspomnienie wczorajszego dnia...

W nim, moje starocie ukochane i kilka jeszcze przemiłych momentów potem, wśród kwiatów i cudownych Kobiet, 

którymi niezmiennie zachwycam się,

które wzbudzają mój podziw i stanowią inspirację 

i motywację jednocześnie... By sięgać po swoje marzenia, 

by realizować to, co podpowiada serce:-)

I wdzięczna jestem, że dane jest mi to wszystko,

że wyszłam poza próg własnego domu,

że teraz jestem w tym miejscu...

Na początku może dopiero swojej drogi, 

ale jestem!☺

Spokojnej nocy wszystkim💗

~ bh ~