Inaczej niż u mnie

Wychowujemy dzieci w określonej przestrzeni,

dzień po dniu spoglądają na te same dodatki i wystrój.

W sercu zapisują na stałe obraz rodzinnego domu,

w sensie wizualnym.

Nie powoduje to jednak, że kiedy już same mogą wybierać i decydować,

odwzorowują każdy szczegół.

To niezwykłe, że intuicyjnie wiedzą, 

w czym czują się dobrze,

czym wolą się otaczać:-)

Muszę przyznać, że bardzo odpowiada mi to,

co napotykam w pokoju mojej córki np.

To zupełna odwrotność tego czym ja się otaczam,

jednak wchodząc do Jej pokoju, czuję się dobrze i... lekko:-)

To chyba odpowiednie słowo.

Wszystko ze sobą współgra

i tworzy miłą, przytulną przestrzeń,

w której chce się przebywać i która pozwala odpocząć...

Korzystając z pozwolenia, utrwaliłam co nieco.

A zatem bez nadmiaru rzeczy zbędnych,

z kilkoma złotymi, brudnoróżowymi i miętowymi akcentami, 

pośród bieli i szarości...

Kącik przy oknie, a w nim uszak, 

który odwzorowałam też w pokoju synka.

Można pobyć tutaj z książką lub zwyczajnie zapatrzyć się w to,

co za oknem:-)

Łóżko wygodne z pledem mięciutkim,

ustawione pod ścianą.

Tak by jakoś tę dobrą energię zachować 

i poczucie bezpiecznej przestrzeni stworzyć,

tak nieodzownej w tym właśnie miejscu.

\

Miejsce do pracy i nie tylko....

A zatem odpowiednio doświetlone światłem dziennym.

Kilka zaledwie drobiazgów dla umilenia przestrzeni na biurku:-)

Tuż obok ławeczka jedynie.

 Przy niej wejście do garderoby.

 Czuję tę różnicę w ilości wszystkiego.

Zawsze jednak miło mi wrócić do moich 

kochanych gratów:-)

Nie zamieniłabym ich na nic przenigdy!

Dobrze mi z nimi, domowo, radośnie...

Spokojnego wieczoru wszystkim💗

~ bh ~