Tak dobrze mi

 

Bywają momenty, kiedy uświadamiam sobie mocniej, jak niewiele  potrzeba mi, by czuć się dobrze. By oddychać pełną piersią.

By poczuć, że żyję...

Tak właśnie się czuję:-)

Od samiutkiego ranka wczoraj, z lekkim, spokojnym sercem, otulona słońcem i zasłuchana w melodie ulubione.

Wspólnie spędzany czas z moim synkiem:-)

Bez pośpiechu, pośród miłych zajęć i z pysznym co nieco:-)

Wspólnie przyrządzony posiłek, celebracja każdego kęsa, potem jeszcze cała reszta dnia razem:-)

Troszkę w pracowni, troszkę w ogrodzie...

A uwieńczeniem tego miłego czasu, wieczór filmowy:-)

To też pierwszy posiłek przy moim nowym, tarasowym stole. Udało mi się wypatrzeć chyba odpowiedni na tę chwilę.

Poprzedni stół trafił już do pracowni, 

posłuży jako kolejny blat roboczy.

I cieszę się bardzo tym, jak jest teraz. 

Blat stołu komponuje się z odcieniem tarasu, a i ogólnie 

z ławeczką jakoś lepiej i estetyczniej współgra.

Nasz wczorajszy, bardzo grillowy, pierwszy na nowym stole posiłek:-)

W promieniach słońca, a i z racji święta, w ciszy niezakłóconej niczym.

Na początek lemoniadka oczywiście:-)

I nasze grillowe jedzonko:-)

Ziemniaczki w folii z masełkiem, filet z kurczaka,

(czyli to, co dzieci lubią najbardziej) i kilka listków rukoli:-)

A w międzyczasie, mój mały Kucharz przyrządził domowe chipsy:-)

Choć stronię od tego typu przekąsek, tym nie mogłam się oprzeć:-)

Pycha!

Podpatrzyłam i mogę podzielić się przepisem:-)

Obrane ziemniaczki kroimy obieraczką na cieniutkie plasterki, 

po czym zanurzamy w wodzie, by wypłukać skrobię. 

Po osuszeniu na ręczniku papierowym smażymy na głębokim tłuszczu...

To co trudno już skroić, można wykorzystać jako frytki:-)

Rozważam nową etykietę zatytułowaną: Filip gotuje:-)

A nad nami takie oto niebo:-)

Cudowny, zapisany w sercu dzień:-)

Jak i nieplanowany ostatnio spacer...

 A przy jego okazji pyszny deser i lemoniadka w ulubionej mojej kawiarence, mieszczącej się nieopodal pracowni:-)

Niezapomniane chwile...

A dziś rozglądam się dookoła i stwierdzam, że jakoś tak nieplanowanie, kolor różowy zagościł u mnie wśród kwiatów na tarasie i w domu. Właściwie to on dominuje na tę chwilę:-)

Jasno-różowe pelargonie i róże tu i tam,

tworzą sielsko-wiejski klimat:-)

Dwa wiszące grzybki, widniejące za oknem tarasowym, to (niestety nowoczesne bardzo), grzejniki zewnętrzne. 

Tak, na zimniejsze dni i wieczory:-)

W sercu wciąż ze wspomnieniem wspaniałego koncertu, w którym kilka dni temu miałam ogromne szczęście i zaszczyt wziąć udział, 

jedna z piosenek:-)

Trudne do wyrażenia emocje... 

Wzruszona i cała wdzięczna, że były mi dane, nucę sobie...

Biegnę kiedy wstaje świt,
Biegnę brzegiem morza boso,
Biegnę w pulsie mojej krwi,
Biegnę z wiatrem mego losu,
Biegnę lekko i bez planu,
Biegnę długo, biegnę chciwie,
Biegnę w rytmie oceanu,
Biegnę wdzięczna i szczęśliwa,
Bo słyszę głos – głos wiatru, piasku i fal,
Co uspokaja mnie...

Cudownego dnia wszystkim💗

~ bh ~