Kobieta jest światłem

Tak wiele uświadamiam sobie na czyimś przykładzie... A raczej dostrzegam to, co wcześniej po prostu przyjmowałam, choć często z wewnętrznym buntem. To pozostawienie siebie gdzieś z tyłu przy codziennych wszelakich poczynaniach. Godzenie się, przytakiwanie, przyjmowanie czyjegoś poglądu, zdania, opinii, tak bardzo rozmijających się z moją prawdą. Ustępowanie, gdy ktoś pragnie i oczekuje czegoś innego... KTOŚ zawsze był na pierwszym planie.
Czyjeś widzenie świata, opinia, zdanie. Dopasowywanie siebie do obrazu, jaki ktoś widzi i tworzy. I `teraz` dopiero dostrzegam, jak wiele złego niesie niemyślenie o sobie. Jak bardzo nas zubaża, hamuje rozwój, nie pozwala wzlecieć... To co nas uskrzydla, to często małe, proste rzeczy, dla kogoś nawet niezauważalne, a tak ważne i cenne dla nas. Dziś przeczytałam taki oto m.in. fragment we wspomnianej wczoraj książce:

To tak częste przecież zachowanie. Skąd biorą się takie odruchowe reakcje. Jeśli coś może sprawić radość bliskiej osobie, powinno cieszyć również tę drugą stronę. Tymczasem jest tak bardzo inaczej. 

To wręcz obawa, by nie było za dobrze... 

To takie smutne, bo przecież łączymy z kimś nasze życie, oddajemy swoją codzienność, siebie...

 Kobieta ma w sobie ten dar, że tworzy i roztacza wokół siebie piękno, jest źródłem ciepła i dobra. Wystarczy tylko pozwolić jej na to, nie przeszkadzać. Z korzyścią przecież dla wszystkich. 

Tym mocniej to dziwi, że tak często podcina się nam, kobietom skrzydła 

w sprawach, które nic tę drugą stronę nie kosztują 

i w sensie ekonomicznym i poświęcania czegokolwiek. 

 Przykładem jest powyższa łyżeczka. 

Chodzi o tę dobrą wolę, czerpanie radości z dobrego samopoczucia  drugiej strony. W innym scenariuszu (dalej ta kobieta poprosiła jednak swojego mężczyznę o zapłacenie za tę łyżeczkę, on nie zgodził  się. Kupiła ją sama), ta maleńka łyżeczka wypełniłaby uśmiechem 

i miłym nastrojem cały dzień. Potem jeszcze przy każdym na nią spojrzeniu, przywoływałaby dobre emocje. Cieszyłaby oko również 

w sensie dekoracyjnym. 

Czy tworzenie piękna wokół siebie to przestępstwo?    

Czy sprawianie sobie radości jest czymś złym?

I wreszcie czy ktokolwiek ma prawo ograniczać nam nasze do tego prawo...?

Tak bardzo buntuję się i nie zgadzam całą sobą z tak niegodnym traktowaniem tych pięknych istot, jakimi są kobiety.

Często tak bardzo bezradnych i bezbronnych.

Tak cenny jest moment otwarcia na siebie samą, 

obdarzenia siebie szacunkiem i miłością.

Niepytania o wszystko, nieczekania na innych, 

bycia dla siebie dobrą i kochającą. 

Dziś pragnę przytulić wszystkie kobiety💛

Życzyć tych codziennych wielu radości, troski o siebie,

pytania siebie o swoje potrzeby i pragnienia,

uśmiechania się do siebie i dbania o swój wewnętrzny, piękny świat.

Dla Was cudowne Istoty dziś moje kwiaty.

Wspaniałego dnia z czymś miłym dla siebie 💮

Hania

~ 🌼 ~