Najsłodszy dzień roku

Dziś ostatni czwartek przed Wielkim Postem. Zgodnie ze starodawnym zwyczajem, oddajmy się dziś niekontrolowanej najlepiej, albo tylko troszeczkę, słodkiej rozpuście:-) Sama sprawiam sobie przyjemność zjedzenia pączka sporadycznie. Jeśli jednak już decyduję się na ten miły gest, celebruję każdy kęs. Dziś pozwoliłam sobie bez wyrzutów wszelakich na tę przyjemność. W starożytności, bo aż tam sięga tradycja obchodzenia tłustego czwartku, w tym dniu żegnano uroczyście zimę, a witano wiosnę. Owo świętowanie  przejawiało się jedzeniem tłustych potraw, głównie tłustego mięsa i popijaniem ich winem.
Zagryzkę stanowiły pączki, które różniły się od tych dzisiejszych. Wytwarzano je z ciasta chlebowego i nadziewano słoniną. Pączki w wersji słodkiej pojawiły się w Polsce w XVI wieku. Jednak nadzienie stanowił orzeszek lub  migdał. Wierzono, iż kto w tym dniu nie zje ani jednego pączka, nie będzie mu się wiodło w życiu. Zatem jeśli ktoś z jakichś przyczyn nie zjadł dziś żadnego pączka, jeszcze jest możliwość, by to nadrobić:-) W kulturze chrześcijańskiej tłusty czwartek rozpoczyna ostatni tydzień przed Wielkim Postem. Zatem przed nami ostatnie, bardzo zabawowe dni:-) A jaki powinien być idealny pączek? Lekki, puszysty, delikatnie zapadnięty w środku i z jasną obwódką. Po naciśnięciu zaś, powinien powrócić do poprzedniego stanu. Choć bardzo chciałam upiec je dzisiaj sama, nie znalazłam na to niestety czasu. Zakupiłam je w osiedlowej cukierni i pomimo lekkiego rozczarowania, zjadłam z apetytem dwie niemałe sztuki:-) O takie:-)

Miło, że przy okazji takiego święta, nie oglądając się na kalorie

(jeden pączek to aż 300 kcal),

można połasuchować bez wyrzutów sumienia:-)

Jeśli jednak czyjeś sumienie zakłóca obchodzenie tej pysznej tradycji, istnieje możliwość zastąpienia smażenia na głębokim tłuszczu, upieczeniem pączków w piekarniku:-)

Pozdrowienia słodziutkie dla wszystkich łasuchów:-) 

~ bh ~