Sztućce czas odświeżyć

Na początku była łyżka, nóż pojawił się z czasem, by przekształcić się w widelec. Najpierw wykonywano je z drewna, na metalowe sztućce mogli pozwolić sobie tylko zamożniejsi. Obecnie synonimem wytworności i elegancji są sztućce srebrne. Kierując się zasadami savoir-vivre`u przy `ubieraniu` stołu, po obu stronach zastawy układamy maksymalnie trzy pary sztućców w kolejności zależnej od ich użycia. Najpierw korzystamy z tych skrajnych. Sztućce raz użyte nie powinny dotykać już obrusu. Odkładamy je na talerzu. Po zakończeniu posiłku należy ułożyć je równolegle na godzinie piątej. Oznacza to zakończenie degustacji. Jeśli je skrzyżujemy, kierujemy prośbę w stronę gospodarza domu lub kelnera 
o pozostawienie pustego talerza, w celu np dokładki. Łyżki układamy miseczką do spodu z prawej strony zastawy, noże ostrzem w stronę talerza również z prawej strony. Widelce po lewej stronie, na wprost układamy sztućce deserowe. Łyżeczkę kierujemy miseczką w lewą stronę, widelczyki deserowe odwrotnie. Kieliszki umieszczamy po prawej stronie nad nożem. Tuż obok powinna znaleźć się szklanka na napoje.
Zbliża się ten szczególny czas, kiedy nasza zastawa, ta najpiękniejsza zagości na stole, jej uzupełnieniem zaś będą sztućce. A one, jeśli nie używane od dłuższego czasu, będą wymagały odświeżenia. Dziś właśnie wyjęłam swoje, te... nazwijmy to zabytkowe i stwierdzam, że wyczyścić należałoby je solidnie i wypolerować. 

Swego czasu zakupiłam wizytowniki porcelanowe.

Czekają na swój moment:-)

Znam jeden sposób, stary i skuteczny na przywrócenie blasku starym sztućcom i tak właśnie zamierzam je potraktować. Potrzebne będzie szklane lub plastikowe naczynie, soda oczyszczona lub sól kuchenna 
i folia spożywcza. Naczynie wykładamy folią, układamy w nim sztućce i zalewamy gorącą wodą  
z garścią soli lub sody. Sztućce pozostawiamy na kilka minut, po czym płuczemy w czystej wodzie, osuszamy ściereczką i polerujemy. Efekt uzyskuje się zadziwiający przy małym nakładzie pracy. 
Ja wybieram sól, moim zdaniem jest bardziej skuteczna. Warto uchylić przy tym delikatnie okno, gdyż zapach... mało przyjemny przy tym zabiegu powstaje.

Powolutku widać efekty:-)

Po umyciu w czystej wodzie, wystarczy osuszyć je zwykłą, kuchenną ściereczką.

Po wypolerowaniu lśnią pięknie.

A za oknem w międzyczasie zapadł zmrok, a nawet już ciemność zupełna, zatem zdjęcia takie a nie inne niestety.

Świąteczne nakrycie stołu, tym razem bez pośpiechu, przygotowane z większą pieczołowitością.
Na stole poza piękną zastawą i sztućcami, wypolerowanymi i błyszczącymi, obrus, świeże kwiaty, akcentów świątecznych kilka  i świece. 

Płomień kominka dodaje domowego klimatu i przytulności na co dzień, 

a  w tym dniu jakoś szczególnie.

                                               Kolorystycznie niech spójnie będzie...

Można puścić wodze radosnej kreatywności i twórczości i stworzyć swoją własną aranżację

świątecznego stołu. Ważne jednak, by nie przesadzić z ilością dekoracji. Wszak miejsce na potrawy

dobrze jest zachować:-)

 Jeśli kwiaty, to niezbyt wysokie, by wszyscy mogli siebie widzieć. Bo przecież kolacja, to nie tylko degustacja potraw, to również, a może przede wszystkim rozmowy z bliskimi, które jakoś milej w tym dniu prowadzić.

A w tym wszystkim najważniejsze, by nie zapomnieć o sobie. 

Bo przecież ta cała oprawa na nic, jeśli zmęczenie i napięcie nie pozwolą na radosne przeżywanie

tej wyjątkowej chwili. Jak zawsze dobrze jest znaleźć złoty środek.

I chwil kilka dla siebie tylko, by zamyślić się na moment i uśmiechnąć do samej siebie...

~ bh ~