`Z drzewa koń na biegunach`

Na początku była kołyska. 

Potem pojawił się konik na kółkach.

W formie, którą zastajemy dzisiaj, zaistniał w XVII wieku.

Któż będąc dzieckiem, nie marzył o takim :-)

I szczęście, jeśli to marzenie mogło się ziścić. 

Obecnie kojarzony już nie tylko z dziecięcą zabawką, przybrał rolę dekoracyjną. 

I znów mogłabym śmiało powiedzieć, że to kolejna moja starociowa słabość:-)

i choć mam ich zaledwie kilka, jakże cudownie zdobią moją przestrzeń swoim uroczym widokiem.

Konik na biegunach.

A ten oto konik może nie bujany i nowy, ale ma dla mnie wartość sentymentalną, ponieważ to prezent od kogoś, kogo lubię i cenię:-)

W dodatku przypina mi jednorożca:-)

Na ostatniej giełdzie na Szombierkach, taki oto drogi dość, zwrócił moją uwagę:

No i skoro o kołysce napomknęłam na wstępie, 

oto zakupiona dawno temu stara, przeurocza kołyska właśnie:-)

A nabyłam ją bez żadnego konkretnego powodu, tzn był jeden: była po prostu piękna:-)

I jeszcze jeden miły akcent:-)

Wczorajszego dnia na bazarku zakupiłam ... rozchodnik.

Śliczna bylinka o niespotykanych,mięsistych liściach i bujnym kwiatostanie.

Tak miło jakoś, kiedy pojawia się coś nowego, czy to kwiat czy dekoracja :-)

Nie może też zabraknąć  internetowych inspiracji :

Muzycznie nie sposób nie dołączyć piosenki o tym wdzięcznym tytule:

"Konik na biegunach"

Pięknego weekendu wszystkim życzę :-)

~ bh ~