Kolorowo ... niekoniecznie

Dziś przepadłam wśród pięknych przedmiotów i wnętrz.

Przeglądam, chłonę, marzę...

Co chwilę tylko podrywam się na moment, 

zerkam czy u mnie jest `to`czy tamto możliwe 

i wracam na swój wygodny fotelik, 

do pysznej kawki i cudownych wnętrz.

A zatem...

Na początek nastrojowo i klimatycznie.

Stare drzwi znów w nowej odsłonie:-)

Akcenty nie białe w białym wnętrzu:-)

Uwielbiam!

I dziś napotykam jakoś sporo aranżacji sypialnianych:-) 

Pościel niekoniecznie biała...

Choć dla mnie jednak koniecznie:-)

Tutaj ktoś mógłby rzec, że wnętrze odnowienia wymaga, 

mnie jednak urzeka całość.

... przeuroczy przybornik:-)

Wszechobecna biel  w surowym wnętrzu.

Cudowne pastele w szafie:-) 

I nie tylko w szafie:-)

I nieco odważniej:-)

To chyba ten moment, kiedy moja biel szuka towarzystwa jakiegoś kolorowego akcentu:-) Np meblowego:-)

I właściwie dlaczego nie. Poza tym zawsze przywrócić można poprzedni deseń:-)

I rozglądam się szukając, co mogłabym pokryć miętą tudzież pastelowym różykiem 

i...

stół jadalniany pragnę by był biały, stolik kawowy również...

(obecnie w szarościach i beżach).

I z lekkim niepokojem zauważę, że oto pianino, u mnie wciąż czarne, 

wydawało się nienaruszalnie, mogłoby również w bieli cudownie zaistnieć:-)

Zatem w kierunku bieli wciąż i nieodwracalnie zmierzam:-)

I tak niech pozostanie:-)

A kolorami nacieszę się we wnętrzach nie moich i powzdycham 

z zachwytu, 

by potem tylko upewnić się, że moja biel, wciąż jeszcze jest... biała:-)

I na koniec... kulinarnie niech sobie będzie:-)

Napomknę tylko (obiecałam przecież), że pomidorki suszone, 

o których wspominałam niedawno, rzeczywiście godne są polecenia:-)

Moje zrobiły się wczoraj, jedynie nie limy a daktylowe:-)

Ryzykowne trochę, bo niewiele z nich zostało, ale miałam ochotę na takie miniaturki jakoś i... są cudowne!

Z kilograma powstały trzy zaledwie małe słoiczki, ale wyjadłam 

w trakcie suszenia sporo:-)

Zatem pokroiłam je na połóweczki, ułożyłam na folii spożywczej, oprószyłam świeżo zmielonym pieprzem i solą.

Suszyłam w piekarniku ok dwóch godzin, w temperaturze 70 stopni C 

(większe pomidorki wymagają ok 4 godzin suszenia) przy uchylonym piekarniku.

Przełożyłam je do słoiczków, po czym zalałam oliwą z oliwek.

Na wierzchu ułożyłam po kilka gałązek miniaturkowej bazylii 

i dodałam łyżkę niecałą octu balsamicznego.

Teraz powinny postać ok tygodnia może dwóch:-)

Polecam!

A muzycznie u mnie dziś... spokojnie i nastrojowo:-)

Kolorowego dnia wszystkim:-)

~ bh ~